Namenmedley - Paul De Leeuw

Elke keer als Karel bij me kome wil

Met dat rooie haar en met zie zwarte bril

Zit ik al bij voorbaat boven op de kast

Schrik ik me de pleuris en ik roep alvast:



Nee Karel, nee Karel niet vandaag

Nee Karel, ne, al wil je nog zo graag

D'r zijn van die dagen dat ik niks kan velen

Ga maar liever schaken met de interlectuelen

Wie weet wil ik morgen, maar dat is nog de vraag

Dus nee Karel, echt Karel, heus Karel

Weg Karel, absoluut niet vandaag



Margootje, Margootje

Ze klom op mijn broodje

Ze trok aan mijn haar

Ze zat op mijn mouw

M'n kleine vriendinnetje

Zo'n neussie, zo'n kinnetje

Ze riep in m'n oor, o ik hou zo van jou

Margootje, Margootje

In d'r kleine Peugeootje

Margootje, Margootje uit Madurodam



Doe je wollen sokjes aan, Marjoliene

Kom langs de zoldertrap zo zachtjes als je kan

Waarom denk je, dat de maan daar staat te schijnen?

Marjoleine, 'k word er zo weemoedig van

Hier beneden ligt het perkje te geuren

Het decor voor het begin van een roman

Waarom blijf je nou nog boven zitten zeuren

Marjoleine, Marjoleine doe je wollen sokjes



Kom, Kees het is maar tijdelijk

't zal wel weer overgaan

Kom Kees, bekijk het lijden eens aan

Rotzooi is onvermijdelijk

Laat ze d'r gang maar gaan

't Waait weer vooybij geleidelijk aan

donkere dagen, pokken en plagen

tegenspoed

schoppen en slagen moet je verdragen

't Komt weer goed



Kom Kees, het is maar tijdelijk

Zet al je zorg opzij

Kom Kees, het gaat allemaal weer voorbij

Kom Kees, het gaat allemaal weer voorbij