Onder de bomen van het plein - Paul De Leeuw

We trekken vaak naar vreemde landen

En breken tijdelijk alle banden

Voor de emotie van de reis

Wij weten heel veel te verhalen

En kunnen bonte beelden malen

Van Londen, Rome of Parijs

Maar gaan we rustig vergelijken

En alles nuchtertjes bekijken

En zijn we niet door schijn verblind

Komen wij vaak tot de conclusie

Wij zoeken ver naar een illusie

Die je vlakbij zo dikwijls vindt



refr.:

Onder de bomen van het plein

Daar kan je zo gelukkig zijn

Onder het dak van bladerengroen

Daar bij het hekje van het plantsoen

Onder de bomen van het plein

Daar ligt een paradijsje klein

En uit het diepst van mijn gemoed

Zend ik uit verre land een groet

Aan jou, mijn Rembrandtsplein



Ook zit ik hier in verre oorden

Het is mij zo vreemd, ik zoek naar woorden

Om uit te spreken wat mij kwelt

Vaak in mysterieuze nachten

Dan zit ik eenzaam in gedachten

Terwijl het verleden langs bij snelt

Ik zie weer voor mijn geest verschijnen

De plekjes die nu gaan verdwijnen

Ter wille van het stadsverkeer

Maar laat een plekje ongeschonden

Waar aan veel dierbaars is verbonden

Uit mooie uren van weleer



refr.