Lachen dat kan ik niet - Paul De Leeuw

Sprookjes kennen soms geen happy end

Ook al ben je dat als kind zo gewend

Met jou was voor mij een groot sprookjesfeest

Tot jij mij zei dat jij nooit eerlijk bent geweest

Je gaat en voor ons valt het gordijn

Hoe het was, zo zal het nooit meer zijn

Ik weet dat ik net als jij, toch weer verder moet

En wat hou jij je goed ondanks tranen te lachen



Lachen dat kan ik niet, ik zie er de grap niet van in

Huilen dat kan ik niet, het heeft voor mij geen enkele zin

Het doet zo pijn, leeg te zijn

Ik weet niet goed

Of ik nu lachen of huilen moet



Maar wie weet dat ik jou een keer vergeet

Net als bij sprookjes ik het einde niet meer weet

Jij bent het mooist dat mij overkomen is

Weet dat ik je mis, ons gelachen en ons huilen



Lachen dat kan ik niet, ik zie er de grap niet van in

Huilen dat kan ik niet, het heeft voor mij geen enkele zin

Het doet zo pijn, leeg te zijn

Ik weet niet goed

Of ik eigenlijk nu lachen of huilen moet



Tijden van ons sprookje is zo iets geks

Hoe mijn held wordt betoverd

Van een prins in een heks

Oooh



Lachen dat kan ik niet

Daar wil ik even nog niet aan

Huilen dat kan ik niet

Ook al is het lachen mij vergaan

Het doet zo pijn, leeg te zijn

Ik weet niet goed

Of ik eigenlijk moet lachen of huilen

Lachen dat kan ik niet

Daar wil ik even nog niet aan

Huilen dat kan ik niet

Ook al is het lachen mij vergaan

Nou tot ziens

Ik heb hier tegen op gezien

En wie weet, een keer dat ik wel weer lach

Misschien

Lachen om jou misschien