Kikkerrap - Herman Finkers

Roy gaat met Anja, Bart met Margriet

Ik ben op Bea een ander wil ik niet

We zaten aan het water in het malsgroene gras

Zij zag daar helaas hoe groen ook is was

Haar hempje hing vrij, 't onblootte haar rug

Ik zou graag iets doen maar ik deinsde terug

Ik durfde niets, maar een kikkertje wel

't Sprong onder 't hempje en kriebelde haar vel

Vervelende kikker, stom stuk natuur

Verpest met je sprong nog mijn eerste avontuur

Straks gaat ze gillen en wil ze naar huis

Alleen door de schuld van het kikkergespuis

Zo dacht ik, ik kleurde en voelde me rot

Maar Bea ontspande, een zucht van genot

"Wat doe je dat lekker", zei ze erbij

Bea verwarde die kikker met mij

Toen durfde ik, ik gooide die kikker eruit

En streelde voor 't eerst een meisje d'r huid

Ze zei: "Nee, zo niet, je doet me nog pijn

Hou op, wat je net deed, dat was pas fijn"

Bea en ik, wij gaan met elkaar

Soms pak ik haar vast of streel door haar haar

Dan zegt zij: "Zo fijn wordt het toch nooit meer

Als toen je het deed, voor de allereerste keer"