Ulan - Rivermaya

Hiwaga ng panahon,

akbay ng ambon

Sa piyesta ng dahon,

ako’y sumilong



Daan-daang larawan ang nagdaraan

sa aking paningin

Daan-daang nakaraan ibinabalik

ng simoy ng hangin



Tatawa na lamang, at ba’t hihikbi

Ang aking damdamin, pniaglalruan ng baliw at ng ulan.

At sinong si mapapasayaw sa ulan,

At sinong si mababaliw sa ulan



Hinulog ng langit,

na siyang nag-ampon

Libu-libong ala-alang,

dala ng ambon



Daan-daang larawan ang nagdaraan

sa aking paningin

Daan-daang nakaraan ibinabalik

ng simoy ng hangin



Tatawa na lamang, at bakit hindi

Ang aking damdamin, pniaglalruan ng baliw at ng ulan.

At sinong si mapapasayaw sa ulan,

At sinong si mababaliw sa ulan



Tatawa na lamang, at bakit hindi

Ang aking damdamin, pniaglalruan ng baliw at ng ulan.

At sinong si mapapasayaw sa ulan,

At sinong si mababaliw sa ulan



At sinong si aawit kapag umulan,

At sinong si mababaliw sa ulan

At sinong si mapapasayaw sa ulan,

At sinong si mababaliw sa ulan

Ulan, ulan, ulan