Lieverd - Paul De Leeuw

Ik was een schuchtere naieverd

Van de liefde wist ik niets

En opeens riep zij: dag lieverd

En sprong achter op mijn fiets

En we reden langs de zee

En d'r haren waren blond

En ik vond het onbegrijpelijk mooi

Dat iemand mij een lieverd vond



Fietsten naar een rustig plekje

Met dat indrukwekkend kind

Naar een afgelegen stekje

Net een beetje uit de wind

En toen zei ze weer iets liefs

Wat ik niet helemaal verstond

Maar ik vond het onbegrijpelijk mooi

Dat iemand mij een lieverd vond



Ze droeg een vrolijk strooie hoedje

Toen ze daar zo naast mij zat

En ik dacht, dat kind dat doet je

Ik dacht: dat kind dat doet je wat

Ik had het nauwelijks gedacht

Of ze kuste mij op mijn mond

En ik vond het onbegrijpelijk mooi

Dat iemand mij een lieverd vond



Ik was niet bepaald een echte vlottert

Ik kreeg het warm en ik kreeg het koud

Ik weet nog dat ik heb gestotterd

Wat zijn aan zee de zoenen zout

En ik hoor haar lieve lach

Nog volop schallen in het rond

En ik vond het onbegrijpelijk mooi

Dat iemand mij een lieverd vond



Ik heb heel stil naar haar geluisterd

De lieve dingen die ze zei

Toen heeft de zee mij ingefluisterd

Kom nog een beetje dichterbij

En toen hebben wij gevrijd

Tot de maan te schijnen stond

En ik vond het onbegrijpelijk mooi

Dat ik haar een echte lieverd vond