Gouden Kooi - Henk Westbroek

Als m'n vrienden zouden zien,

hoe ik rondrij als een filmster

in een lange limousine met chauffeur

Zouden ze me vragen wie ik denk dat ik ben

Plagend lopen klagen dat ik hen niet meer ken



Als m'n vrienden zouden zien,

hoe mijn hele hotelsuite is behangen met gordijnen van satijn

Zouden ze nog geen seconde mij willen zijn



In m'n gouden kooi lijkt de echte wereld buiten soms zo mooi

Ik leef heus wel mee, kijk de hele dag teevee

In m'n huis van glas denk ik soms terug hoe het lang geleden was

Trap weer in een plas, reuk de geur van zomergras



Als m'n vrienden zouden zien,

hoe ik hier loop te flameren in de kleren van een uitgeleefde nicht

Zouden ze me zeggen midden in m'n gezicht

dat ik stapelgek ben of verkeerd voorgelicht.



Als m'n vrienden zouden zien,

hoe ik brieven schrijf aan niemand

enkel opbel naar een antwoordapparaat

Zouden ze me vragen of het wel goed met me gaat



In m'n gouden kooi lijkt de echte buiten soms zo'n grote klerezooi

Ik doe niet meer mee, zie het liever op teevee

In m'n huis van glas blijft alles zoals het was



Als m'n vrienden zouden zien,

hoe m'n luxe leven leeg is

hoe ik bijna niet meer met een ander praat

Zouden ze haast denken dat het slecht met me gaat