De Laatste En De Eerste - Henk Westbroek

Ik werd 's morgens wel eens

wakker bij een meid in bed

Waarvan ik was vergeten hoe ze heette

Maar uit dat soort situaties

heb ik me vaak gered

Door al te vluchten nog

voordat ik had ontbeten

Soms werd het even pijnlijk

als zo'n meid voorzichtig vroeg

Of ik echt meende

wat ik allemaal gezegd had

Alleen als ze dan mooi was

en ze leek me ook wel lief

Zei ik: 'Je bent en blijft

m'n allergrootste schat!'

De tijd dat ik zo was

is voorgoed achter de rug

En ik verlang er geen

seconde naar terug



Ik wil de eerste zijn, aan wie jij

elke morgen denkt

En de laatste die jou heeft bezeten

Ik wil de laatste zijn,

aan wie jij je lichaam schenkt

En de eerste die jij niet meer kunt vergeten



Ik dook 's avonds soms het bed in

bij een leuke vent

Omdat ik geen goed boek had om te lezen

Als mijn kamer me benauwde en

er niemand op bezoek kwam

Maar vooral als ik niet meer

alleen wou wezen

Dan vluchtte ik de stad in,

koos een hele mooie uit

die mocht dan eerst twee pilsjes

voor me kopen

Dan mocht hij met me mee

en zeggen dat hij van me hield

Op het moment dat we de

dekens onder kropen

De tijd dat ik zo was

is voorgoed achter de rug

En ik verlang er geen seconde naar terug



Ik wil de eerste zijn, aan wie jij

elke morgen denkt

En de laatste die jou heeft bezeten

Ik wil de laatste zijn,

aan wie jij je lichaam schenkt

En de eerste die jij niet

meer kunt vergeten



Stel je voor dat ik een zitplaats

had gevonden

En de chaffeur niet op

z'n remmen had getrapt

Dan had ik niet in je armen

kunnen vallen.

Dan waren wij niet samen

bij dezelfde halte uitgesta