Een Fantast - Freek de Jonge

Als kind kwam ik een paljas tegen

Een snoeshaan, een snuiter

Een snijboon, een kwast

"Wie is die kwibus", vroeg ik aan tafel

"O", zei de tafel "dat is een fantast"



O, had ik de kracht der stervenden

De revolutionaire wil om op te staan

Dan lag ik niet in mijn nest te rotten

Verlamd door de vraag

Wat trek ik aan



O, had ik de vrijheid van een zwerver

De wil tot lopen van iemand zonder been

Dan stond ik niet te weifelen

Op het kruispunt

Verlamd door de vraag

Waar moet ik heen



O, had ik anorexia nervosa

Of een perforatie van de maag

Dan stond ik niet te weifelen

Voor de schappen

Jongens, wat eten we vandaag



O, had ik kanker in mijn aderen

Een onvermoede tumor in mijn kop

Dan zat ik niet te schuiven met die asbak

Asbak

Steek ik er nog eentje op



O, had ik de onbezonnenheid van helden

De moed der martelaren voor een ogenblik

Dan stond ik niet bevend tegenover de vijand

Paniek

Wie schiet eerder, hij of ik



O, kon ik vertrouwen als een pelgrim

Geloven als een mens in nood

Dan zat ik niet te zweten in de aula

Jezus

Is er leven na de dood



O, kon ik mijn onvolmaaktheid accepteren

Zoals de gebochelde zijn bult

Dan zat ik niet te zeiken bij mijn psychiater

"Dokter, is het allemaal mijn schuld

Sigmund, is het allemaal mijn schuld"



O, had ik de blues van jong geliefden

Van een afgewezen minnaar zijn melancholie

O, had ik

O, had ik maar een beetje

O, had ik maar een beetje fantasie



Een fantast kruiste eens mijn wegen

Ik vroeg de fantast "waar ga je heen"

Hij spreidde zijn armen, knikte verlegen

Kuste mijn wangen

En verdween



Ik kwam een fantast

Met zijn z