Nu het Nog Kan - Freek de Jonge

Nu het nog kan, wil ik je verhalen horen

Weten wat je weggegooid hebt, wat bewaard

Ik wil weten waar je vader voor het eerst ontmoet hebt

Wanneer je me verwekt hebt, hoe gebaard

Heb ik veel gehuild als kind, wat ik vergeten ben als man

En nu weer wil weten nu het nog kan



Nu het nog kan, wil ik je meer omhelzen

Weer trug verlangen naar je warme schoot

Je troosten met van jou geleerde woorden

De laatste angst wegnemen voor de dood

Ik zou je vaker moeten voeren met kleine hapjes liefde

En dan met je huilen, moeder nu het nog kan



Nu het nog kan, moet ik je in mijn armen sluiten

Lief doen als norm, leeft uit schaamte, schuld

Want die volmaakte baby werd die iemand met gebreken

Vooral een gebrek aan geduld ik wil nog graag even, even je zoon zijn

Je hand vasthouden, houden van

Kind zijn mamma, mamma zeggen nu het nog kan



O ja, ik weet best wat ik allemaal zou moeten

Maar mam, het komt er niet zo van

Nu sta ik weer de blits te maken in Paradiso

In plaats van naar jou toe te komen, nu het nog kan

En jij mamma, ben je te oud aan het worden

Ben je misschien te bang, zwijg je in plaats van los te barsten, nu