DE STILTE VOORBIJ - Abel

ik denk aan waar ik ben geweest

waar niemand mij verwachtte

een schaduw in de zee, oneindig kijken in het rond

het water achter mij, het is nog blauw in mijn gedachten

nog zoals het begon

de stilte om me heen

er is niemand zo rijk als een mens alleen





de nacht om me heen blijft altijd van mij

de wind neemt me mee, de stilte voorbij

als je zegt: je bent vrij

laat het maar zo zijn zoals het is

weet jij waar jij op hoopt





ik doe mijn ogen dicht

ik denk dat jij mooier bent dan anders

mijn handen door je haar

heel even ben je nog van mij

ik wou dat ik kon zien

dat er iets is gebeurd, er iets verandert als de zon

vannacht het water verleidt

de kilte door me heen, jij kan niet weten

dat je nam wat er nooit is geweest





de nacht om me heen blijft altijd van mij

de wind neemt me mee, de stilte voorbij

als je zegt: je bent vrij

laat het maar zo zijn zoals het is

weet jij waar jij op hoopt





je doet niets als het even telt

je voelt niets waar je dacht van wel

het is nu of nooit misschien

een gevoel waar ik nooit aan wen

dat gedoe van verandering

haal me neer als ik anders ben

straks ren ik je nog voorbij

en wat ben jij

in armen gesloten of hang je erbij





de nacht om me heen blijft altijd van mij

de wind neemt me mee, ze zal nooit van je zijn

als je zegt: je bent vrij

laat het maar zo zijn zoals het is

weet jij waar jij op hoopt

zoals het is

weet jij waar jij op hoopt