Opa - Marco Borsato

Vroeger zat ik uren op de stoel bij opaHij vertelde me dan altijd een verhaal

Of we gingen samen naar de golven kijken

En de mensen kenden opa allemaal



Ja ik weet nog hoe we konden blijven lachen

Om een hondje dat daar speelde op het strand

En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen

Of wou vechten met een weggewaaide krant



En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen

Lange einden heel gezellig hand in hand

En dan keek ik om en zag m'n kleine voeten

Naast m'n opa's grote stappen in het zand



Maar nu loop ik in m'n eentje

Want m'n opa loopt niet mee

En ik breng m'n kleine tranen

Naar die hele grote zee

Ik zie nog mijn opa liggen

Als een stille witte pop

Opa sloot voorgoed zijn ogen

En hij slaat ze nooit meer op



Maar nu loop ik in m'n eentje

Want m'n opa loopt niet mee

En ik breng m'n kleine tranen

Naar die hele grote zee

Ik zie nog mijn opa liggen

Als een stille witte pop

Opa sloot voorgoed zijn ogen

En hij slaat ze nooit meer op



Duizend golven spoelden over opa's stappen

'T zijn alleen mijn eigen voeten die daar staan

Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen

En ik weet nog wat ik met hem heb gedaan



En zo is opa toch een beetje blijven leven

Want herinneringen raak je nooit meer kwijt

En hij heeft me zoveel goede raad gegeven

Dus hij blijft gewoon m'n opa voor altijd



En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen

Lange einden heel gezellig hand in hand

En dan keek ik om en zag m'n kleine voeten

Naast m'n opa's grote stappen in het zand



Maar nu loop ik in m'n eentje

Want m'n opa loopt niet mee

En ik breng m'n kleine tranen

Naar die hele grote zee

Ik zie nog mijn opa liggen

Als een stille witte pop

Opa sloot voorgoed zijn ogen

En hij slaat ze nooit meer op