Rikkie - Kinderen voor Kinderen

Ik moet dikwijls nog denken aan Rik van der Plas

Die mijn vriend en meteen ook mijn buurjongen was

En dan vind ik het rot dat ik hem nooit meer zag

Want ik mis hem nog altijd haast iedere dag

Oh, ik heb best wel vrienden, daar ligt het niet aan

En die vragen soms ook of ik met ze wil gaan

Maar dat is toch wat anders, dan denk ik al vlug:

Zoals vroeger met Rikkie dat komt nooit meer terug



Zo verliefd

Zo verliefd als je soms in een boek wel eens leest

Zo verliefd ben ik altijd op Rikkie geweest



Nadat hij was verhuisd naar een andere stad

Voelde ik me nog weken zo eenzaam als wat

En m'n moeder die noemde me "recalcitrant" of zoiets

En m'n vader vroeg: "Is er soms wat aan de hand?"

En meester op school zei: "Wat krijgen we nou?

Jij zit steeds maar te dromen, wat is er met jou?"

Nou dat kwam dus door Rikkie, die weg was gegaan

Maar dat wou ik niet zeggen, dat ging ze niks aan



Zo verliefd

Zo verliefd als je soms in een boek wel eens leest

Zo verliefd ben ik altijd op Rikkie geweest



V'leden week in de klas deden wij een soort spel

Dat ze "liefdesrace" noemen, dat ken je toch wel?

Dan moet iedereen zeggen op wie hij of zij

Is verliefd, en dat vroegen ze dus ook aan mij

En toen zei ik: "Op niemand", maar dat klonk zo stom

Alle andere kinderen lachten erom

En dus kreeg ik een kleur, echt een hoofd als een biet

Maar vertellen van Rikkie dat durfde ik niet



En toch

En toch net als je soms in een boek wel eens leest

Zo verliefd ben ik altijd op Rikkie geweest