Nog altijd hoor ik dat beekje - Herman Finkers

Nog altijd hoor ik dat beekje

Waar ik jou voor het eerst heb gekust

Toen ik dat deed, toen keek je

Van: Schat, je hebt een brand geblust

Toch zei je mij:

"Henk, dat had je eigenlijk niet moeten doen

Want mammie vindt me veel te klein

Voor zo'n grote zoen"



Het duurde hooguit een weekje

Voor je moeder ons geheimpje vernam

Voor mammies boze woorden bezweek je

Met als gevolg dat je nooit meer kwam

Eenzaam alleen

Zat ik elke zondag aan de waterkant

Wachten tot je rijp zou zijn

Voor de huwelijksband



Je werd twintig, je werd dertig, je werd veertig

En gisteren ontving ik je brief:



Mijn allerliefste jongen

Luister even, lieve schat

De tijd is nu eindelijk bedwongen

Moeder vond dat ik de leeftijd had

Denk je eens in

Net als toen, samen aan de waterkant

En als het gouden maantje lacht

Schenk ik jou mijn hand



Ik heb de hele nacht niet geslapen

Ik dacht de hele nacht aan jou



Na vijfentwintig jaren smachten

Is nu eindelijk de grote dag

Tot je veertigste moesten we wachten

Maar nu zegt moeder: "Het mag"

Niets is zo fijn

Zingen jij en ik en moeder erbij

Als een flinke vrijpartij

Met permissie erbij