Mathilde Willink - Freek de Jonge

Dat die Duitse terroristen zelfmoord pleegden

Dat begrepen wij, als klootjesvolk, nog wel

Ze waren gestikt in hun eigen idealen

Er is geen plaats voor martelaren in een cel

Maar jij, die in een hemelbed kon slapen, ja jij

Die niets dan mooie jurken dragen wou

Zo op het oog had jij niet veel te melden

Wat moesten wij, als klootjesvolk, met jou



Ik zeg geen sorry tegen jou, Mathilde

Ik heb, wat jou betreft, geen zelfverwijt

Jij was voor mij de buitenkant van 't leven

Het is gewoon de onzin van de tijd

Er is niets meer te beleven, dat geen geld kost

En niemand doet iets zonder dat ie wat verdient

Er is geen vrouw meer die een man nog wil verwennen

Zonder het gevoel te hebben dat ze hem verdient



Er is geen bos meer zonder wandelpaden

Er is geen mop meer die ook nog om te huilen is

Waarom moet ik juist deze dingen zeggen

En zeg ik niet gewoon dat ik je mis

Het jaar is bijna om, Mathilde

En iedereen is eventjes alleen

Je staat niet meer in onze etalages

Jij rot weg onder steen



Je was zo entertainend op m'n party's

Ik las je zo vrijblijvend in m'n krant

Ik hoefde, dankzij jou, niet toe te geven

Dat mijn leven leeg was, buitenkant

Terwijl ik naar de Wrekers zat te kijken

Schoot jij je heel plechtstatig door je kop

Het jaar is bijna om, leven is niet leuk

En wat mezelf betreft



Ik zeg geen sorry tegen jou, Mathilde

Schiet jij jezelf maar door je opgeverfde kop

Het jaar is bijna om, leven is niet leuk

En wat mezelf betreft

Ik geef het nog niet op