Het Land van de Pappenheimers - Freek de Jonge

Er was eens een land van gebit en gebeden

Een land van vouw je handen

Poets je tanden

Dat was het land van de Pappenheimers

En die Pappenheimers hadden ze goed op een rijtje

Had je ze niet op een rijtje

Dan kreeg je een beugel

Daardoor konden bepaalde dingen niet

Eens lekker met een meisje zoenen kon niet

Door de beugel



Die Pappenheimers hadden net de oorlog achter de rug

En hun gebitten waren sterker dan ooit

Ze hadden zin hun tanden eens overal flink in te zetten

Verwoeste stad?

Hap!

Nieuwe infrastructuur?

Hap!

Sociaal herstelplan?

Hap!

Ja, het ging goed met de Pappenheimers

Zo goed dat er zelfs tijd was voor af en toe een snoepje

Dat smaakte!

Ach, er viel wel eens een tand uit

Maar tanden genoeg

Want zin om naar de tandarts te gaan

Hadden die Pappenheimers niet

Dat deed een pijn aan je mond

En al snel hadden de Pappenheimers

Geen tand meer in hun mond



Geen punt zei de overheid

Er is voor ieder een gebit

Ben je vijfenzestig

Krijg je een gebit

Ben je achttien?

Kom je van school?

Heb je geen werk?

Gebit!

Wil je niet werken?

Kun je niet werken?

Mag je niet werken?

Hoef je niet te werken?

Gebit!

Kunstenaar?

Kunstgebit!



Het ging goed met de Pappenheimers

Er bleef natuurlijk wel eens een klus

Waar de tanden in gezet moesten worden

En de gebitslijm

Was niet zo plakkend als gesuggereerd

Maar iemand wist in een paar landen verderop

Fremdheimers

Met sterke gebitten

Van het kauwen op ouwe leren riemen

Die konden mooi naar hier komen

Om de stront van de straat te vreten

En de gangen van kantoorgebouwen schoon te likken

Een fijn plan!

Wagonladingen