Doodsangst - Freek de Jonge

Er schuilt een oude man in mij

Die het beste met de wereld voorheeft

Die het leven doorheeft

Die piekfijn uit kan leggen hoe het zit

Er schuilt een oude man in mij

Die, met het gelijk van een tiran

Waakt over mijn geweten

Met het selectief geheugen

Van een Tweede-Kamerlid



Er schuilt een oude man in mij

Die, voor zijn teevee gezeten

Naar de chaos in de wereld kijkt

En daarvan heimelijk geniet

Die meewarig lacht

Om het gestumper van wat idealisten

Die van het kastje naar de muur gaan

Met een kluitje in het riet



Waar is het kind in mij gebleven

Dat zich verbazen kon

Dat bang was

Als het onbekende kwam

Waar is die jongeman in mij

Die overal in meeging

En die in blind vertrouwen

De wereld op zijn schouders nam



Er schuilt een oude man in mij

Die niet naar zijn kinderen luistert

Omdat hij vindt dat

Ze ook nooit luisterden naar hem

Er schuilt een oude man in mij

Die zich door zijn vrouw

Op zijn wenken laat bedienen

Met mijn gebaren sprekend met mijn stem



Er schuilt een oude man in mij

Die languit op mijn bank ligt

En bij elke oproep

Aan zijn medeleven geeuwt

Het is die oude man

Die kind noch jongeman duldt

En uit pure onmacht

Zijn doodsangst overschreeuwt



Waar zijn die twee in mij gebleven

Ze moeten mij behoeden

Voor die man met zijn bittere gelijk

Ze huizen nog in mij

Dat weet ik in mijn twijfel

Als ik om mijzelf moet lachen

Als ik in de spiegel kijk