Stad In Opstand - Frank Boeijen

Er klinkt muziek vanachter de barricaden

Terwijl de macht wanhopig vergadert

Alles is verduisterd

In de straten van de stad

En de middenstand blindeert haar etalages

Terwijl soldaat na soldaat zich verzamelt

In het donker aan de rand van de stad

Dit zijn de jaren tachtig

En niet op het plein

Van de Hemelse Vrede

En niet in Teheran of in Praag

Maar hier in Holland in een stad in opstand

Zingen duizend stemmen in koor

Het lied van de wanhoop

Slaan duizend stokken op een ritme

Een bevroren nacht door

Er vallen stenen uit de hemel

Op de schilden

Van de slaven van de macht

Je hoort gejuich en loeiende sirenes

En wie het nog niet heeft begrepen

Je vecht tegen je eigen leger

Dit zijn de jaren tachtig

En niet op het plein van de Hemelse Vrede

En niet in Santiago

Niet in Warschau

Maar hier in Holland

In een stad in opstand

Zingen duizend stemmen in koor

Het lied van de wanhoop

Slaan duizend stokken op een ritme

Een bevroren nacht door

En misschien wordt deze slag verloren

In een storm van bruut geweld

Maar geen enkel volk is ooit overwonnen

Dat zich tot de laatste man verzet

Dit zijn de jaren tachtig

In een stad in opstand

Bestreden met traangas

Met het geweer in de aanslag

En het verstand op oneindig

Marionetten van het gezag

Tegen een weerloze vijand

In een stad in opstand

Zingen duizend stemmen in koor

Het lied van de wanhoop

Slaan duizend stokken op een ritme

Een bevroren nacht door

En misschien wordt deze slag verloren

In een storm van bruut geweld

Maar geen enkel volk is ooit overwonnen

Dat zich tot de laatst man verzet

Tot de laatste man verzet