Hier in Aaigem - De Wilde Jan

Ik zit boordevol affectie - en vooral voor blondjes -,

en na dagen introspectie zou ik graag het hondje zijn

van 'n zuid-oostvlaamse schone,

ik wil in haar kennel wonen,

'k wil ontzettend van haar houden

en op haar pantoffels kauwen,

alsjeblieft aanbeden hondje,

toe laat me je hondje zijn.

'k Kan mooi melancholisch kijken,

'k kan al zeer goed zwijgen

en wat zo meteen zal blijken,

ik kan al goed hijgen ook,

ik leer met mijn oren flappen

en naar dikke vliegen happen,

vette kluiven onderdabben

en naar hondevlooien krabben,

alsjeblieft aanbeden blondje,

ik zou graag je hondje zijn.

Wil je me niet adopteren, ik zal altijd braaf zijn

maar ik wil geen kunstjes leren,

laat me niet je slaafje zijn,

wel op lange wandelinen vrolijk rond je benen springen,

in aanrandersbillen bijten

en hun kuiten openrijten,

alsjeblieft aanbeden blondje,

toe laat me je hondje zijn.

Als ik aan een hondevrouwtje eventjes ga ruiken

kun je me gerust vertrouwen,

kijk dan liefst oogluikend toe,

ik - van mijn kant - zal niet grommen

als je eigen vriendjes komen,

'k zou zelfs willen rechterpoten geven aan je bedgenoten,

alsjeblieft aanbeden blondje,

'k wil alleen je hondje zijn.

Je kunt in de mist verdwijnen, 'k zal je overal vinden,

met m'n neus zoals de mijne vind ik je zelfs blindelings,

'k laat je niet zomaar verrotten in donkere grotten,

'k zal je kwispelstaartend halen

uit de diepste dalen,

alsjeblieft aanbeden blondje,

'k wil alleen je hondje zijn.