Eindeloos - Axel Lukkien

Wees niet boos als ik soms op m'n woorden pas

Er was heus wel een tijd dat dat anders was

Dat alles liep als ik had voorspeld

en ik de baas van mijn eigen gedachten was

Ik geen dag ooit met lege handen zat

en ik het lot in mijn eigen handen had

En dit is al wat er overbleef

Het was weinig geweest als ik jou niet had



Alles wat ik dacht dat ik zo zeker wist

werd net zo snel weerlegd

Iedere belofte die voor eeuwig leek

werd zo weer opgezegd

Altijd als ik dacht dat het voor altijd was

kwam er een einde aan

Zou het tussen jou en mij dan beter gaan?

Eindeloos



Zie het niet als en plicht of als een hindernis,

al lijkt het soms alsof er heel wat veranderd is

Ik kan het vast ook alleen wel af

al grijp ik steeds zo nu en dan nog de leuning mis



Altijd als ik vond wat of ik hebben wou

ging net de winkel dicht

Altijd als ik dacht 't voor eeuwig was

kwam het eind in zicht

Altijd als ik dacht dat ik de eerste was

stond ik weer achteraan

Zou het tussen jou en mij dan beter gaan?

Eindeloos



Ik wacht niet meer af en ik hoop niet op wonderen

En ik kies wat te vaak voor de veilige weg

Maar het kan me nog altijd opnieuw weer verbazen

Dat je me hoort als ik niks zeg



En dat je wat ik ook beweer ook mijn twijfel ziet

Ik geef me over aan wat komt en ik verveel me niet

De zon komt morgen ook vast wel weer op

En ook al blijft 'ie uit het zicht, het wordt lichter en lichter



Iedere belofte die ik heb gedaan

hield nog geen avond stand

Alles wat ik goed bedoeld had aangehaald

liep altijd uit de hand

Altijd als ik vond wat of ik hebben wou

ging net de winkel dicht

Altijd als ik dacht dat het voor eeuwig was

kwam het eind in zicht

Alles wat