Nocturno - Amfortas

Kazde snazenie je vzdy krasne.

No nie veza, ktoru stavia, posobi v òom vasne.

Nemozeme zvitazit, ak hladame len dokonalost,

ved ciel nas tiahne.



Budujeme a poctivo tvorime,

no chýba nam iskra lasky.

Volu Boha treba nam najst.



Tak svitanie, rano nas potesi,

ved tiahne nas viera v lasku,

ze zivot vecnosti je v nas.



Boh sa nam dal, mame sa dat,

v laske "od" a "pre" najst svetlo,

chut zit a smiech...



Viem, co vie ta laska prava,

od tej doby, co ju poznam.

Ci sa dobre a ci zle mam,

rovnaku chut vsade dava.



Hltat sladkost stavy lasky,

mat vzdy pocit sily, rast.

Oheò lasky vsak, co taha,

zabuda na plat, ma rad.



Trpka prichut, obet lasky,

nemas nic, len Boha, kriz.

Kto vsak ma rad, ten to vie,

milovania ciel je bliz.



Davas, trpis, nesies kriz,

odpocinut chces len, chytit dych.

Dava Ti vsak Ciel tu lasku,

zabudas na seba, milujes a snis.



Prid k nam prid k nam prid k nam,

prid k nam prid k nam.

Maranatha, maranatha,

maranatha, maranatha (Jezisu, prid k nam).

Maranatha, maranatha