Pogledaj dom svoj, andjele,
i skini paucinu s ociju,
videces prizore potresne,
videces nesrecne i bolesne,
videces cemer, smrt i jad.
Pogledaj stado, andjele,
sve sami bogalji i prosjaci,
slepi tumaraju u gomili,
svima su kicmu polomili,
od tebe ocekuju spas.
Pogledaj bagru, andjele,
njihova dusa je prokleta,
svima su stavili amove,
sebi sagradili hramove,
ruke im ogrezle u krv.
Podigni mac svoj, andjele,
seti se krstaskih ratova,
seti se preklanih vratova,
kad dodjes bogu na istinu,
nek ti u dusi vlada mir.
Uslisi molitve, andjele,
dabogda pocrkali dusmani,
pa budi andjeo osvete,
neka na svojoj kozi osete,
sta znaci beda, strah i bol.
|