Bloed stroomde onder zin ranke stam
En heeft 's mans gezicht verkild
Heur schoone leden nu verstild
Nadat zi droevig bi him kwam
Schuchtige takken in de wind
Kom bi mi, gi vrouw'lik kind
Ik ben wat gi altijd woudt
Schreew niet meer
Hi had zin wensch vervuld
Die twaalf schepsels
Het licht ontnomen
De duisternis geschonken
Schichtige takken in de wind
'T is aan mi, nu zeer bemind
Vrome vrouwen zijdt gij
'T is aan mi
|