Dat die Duitse terroristen zelfmoord pleegden
Dat begrepen wij, als klootjesvolk, nog wel
Ze waren gestikt in hun eigen idealen
Er is geen plaats voor martelaren in een cel
Maar jij, die in een hemelbed kon slapen, ja jij
Die niets dan mooie jurken dragen wou
Zo op het oog had jij niet veel te melden
Wat moesten wij, als klootjesvolk, met jou
Ik zeg geen sorry tegen jou, Mathilde
Ik heb, wat jou betreft, geen zelfverwijt
Jij was voor mij de buitenkant van 't leven
Het is gewoon de onzin van de tijd
Er is niets meer te beleven, dat geen geld kost
En niemand doet iets zonder dat ie wat verdient
Er is geen vrouw meer die een man nog wil verwennen
Zonder het gevoel te hebben dat ze hem verdient
Er is geen bos meer zonder wandelpaden
Er is geen mop meer die ook nog om te huilen is
Waarom moet ik juist deze dingen zeggen
En zeg ik niet gewoon dat ik je mis
Het jaar is bijna om, Mathilde
En iedereen is eventjes alleen
Je staat niet meer in onze etalages
Jij rot weg onder steen
Je was zo entertainend op m'n party's
Ik las je zo vrijblijvend in m'n krant
Ik hoefde, dankzij jou, niet toe te geven
Dat mijn leven leeg was, buitenkant
Terwijl ik naar de Wrekers zat te kijken
Schoot jij je heel plechtstatig door je kop
Het jaar is bijna om, leven is niet leuk
En wat mezelf betreft
Ik zeg geen sorry tegen jou, Mathilde
Schiet jij jezelf maar door je opgeverfde kop
Het jaar is bijna om, leven is niet leuk
En wat mezelf betreft
Ik geef het nog niet op
|