En als het morgen wordt
Zal ik mijn idealen tellen
De tralies
Die de zon in vieren delen
Zijn even ondoorkoombaar
Als de dag
Ik had gezworen
Dat ik mijn vrienden
Nimmer zou verraden
Maar de pijnbank is nu eenmaal sterker
Dan mijn wil
Een oog is dchtgeschroeid
En wat er van mijn handen rest
Zou ik zo willen missen
Als ik wist
Dat men mij vergeven zou
Kanker is een zachte dood
Vergeleken bij dit leven
Maar jullie huilen liever krokodilletranen
Dan dat je aan den lijve voelt
Wat lijden is
Ik heb een kind verwekt
Dat ik niet lang gekend heb
Toch huilt het elke nacht weer
In mijn hoofd
En morgen is er weer een dag voorbij
In Iran, Oeganda, Rhodesie
Ik tel mijn idealen
En raak er steeds meer kwijt
|