Ik ben een pelgrim op gevoel
Die doorgaans doolt door dode straten
Voorgoed de veiligheid verlaten
Met slechts onzekerheid als doel
Ik ben een pelgrim in de tijd
Ik kruip langs vragende gezichten
Grint wringt zich tussen mijn gewrichten
Krimpend van pijn, maar zonder spijt
Op weg, ik laat de boel de boel
Met frisse moed en zonder doel
Niets doet er toe, ik heb het sjeu
Het zoeken moe en het vinden beu
Ik ben een pelgrim van het woord
Die met hardnekkigheid van ketters
De leugen loochent en met letters
Een weg uitstippelt en ontspoort
Ik ben een pelgrim van de pen
Ik tuchtig mij met leren riemen
Kijk in de spiegel naar de striemen
En lees in spiegelschrift 'Ik ben'
Ja, maar waartoe of nergens naar
Maar weet niet hoe of zie wel waar
Fiets aan de hand, een zee van tijd
Nul op verstand, een richting kwijt
|