Eens waren wij heel stout en
Dwars tegen de draad
Toen werden wij kabouters
En wij kwamen in de raad
Gedreven in kanalen
Weg van de rivier
Ze lieten ons verdwalen
In een molen van papier
Ik schopte tegen het leven
Ging als een gek tekeer
Maar het bleek mee te geven
Het bood geen weerstand meer
Dat hele ideale
Waarin ik had geloofd
Bleek niet meer dan verdwalen
In mijn eigen hoofd
Wij waren kleine zwervers
Wij zwierven erop los
Al onze dromen stierven
In open veld en bos
Ons restten de verhalen
Van hoe het kwam en ging
Je kunt alleen verdwalen
In je herinnering
Voor zwervers is ons land te klein
Het heeft geen enkele zin
Als je denkt: dit is het einde
Dan sta je aan 't begin
Geen bergen en geen dalen
In dit vlakke koninkrijk
Wie kan er nou verdwalen
Op de Afsluitdijk
De infra is gestructureerd
De route uitgezet
Als je denkt: ik zit verkeerd
Ga dan naar een loket
Daar kun je alles halen
Meneer, daar zijn we voor
Je kunt hier nog verdwalen
In de gang van een kantoor
Wij waren kleine zwervers
Wij zwierven erop los
Al onze dromen stierven
In open veld en bos
Wij moesten wat verzinnen
Toen ze vroegen naar de zin
Ze lokten ons naar binnen
En wij stonken er in
Ons restten de verhalen
Van hoe het kwam en ging
Je kunt alleen verdwalen
In je herinnering
|