Vader,
nu lig je als een eik geveld,
je bent niet meer de man,
op wie ik steunde.
Vader,
zoals een bokser uitgeteld,
zou jij nu breken,
als ik op je leunde
Toen op die zomerdag,
je rende voor me uit met reuzenkracht,
en riep: toe haal mij in,
en kom weer aan mijn zij.
Jouw klare oogopslag,
je bronzen stem klonk in je schaterlach,
je stond daar als een reus,
zo fier, zo sterk, zo vrij.
Vader, ik wou toen wezen zoals jij.
Waar is die zomerdag,
toen jij me zien liet wat een man verwacht.
Nu sta je me in de weg,
en je laat me maar niet vrij.
Ik wil die zomerdag,
dat alles wordt als toen bij toverslag.
Je haalt me er weer bij,
en wordt weer n met mij.
Vader, ik wou toen wezen zoals jij.
Vader, ik wou toen wezen zoals jij.
|