Det dyker upp som ett ovantat berg
Det gar mig ingenting
Du sparrar upp dina agon i farg
Det gar mig ingenting
Jag fa¥r en puss nar vi har gjort slut
Det gar mig ingenting
Jag missar bussen med en minut
Det gar mig ingenting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting, na¥nting, na¥nting
jag kanner na¥nting
Jag fa¥r en knuff av en riktig man
Det gar mig ingenting
Han ga¥r farbi mig i kan ibland
Det gar mig ingenting
Jag hinner aldrig ifatt en komet
Det gar mig ingenting
Under tapeten en gammal tapet
Det gar mig ingenting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting, jag kanner na¥nting
Na¥nting, jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Mitt kara tvivel ger ingen medalj
Det gar mig ingenting
Sista raden blir nog bara en detalj
Det gar mig ingenting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Na¥nting, na¥nting
Jag kanner na¥nting
Jag kanner att na¥nting, na¥nting ma¥ste garas
|