Zonder iets te zeggen
Maar met een groot gevoel
Trek ik de deur dicht achter mijn gedachten
Zonder iets te hopen
Laat ik de boel de boel
Laat voortaan alles op me wachten
De klok verslikt zich in mijn ritme
Het ritme van mijn hart is wild en uit de maat
Wat een leven, wat een leven!
En wat ermee te doen?
Het voelt als wachten op een wonder
Wat een leven, wat een leven!
Is het blof dat ik je zoen?
Of kan ik gewoon niet langer zonder?
Soms zijn we vreemden
Soms ook geliefden van elkaar
Zonder mooie woorden
Maar met een groot gevoel
Lach je me toe en je neemt mijn lot in handen
En zonder na te denken
Weet jij wat ik bedoel
Ik voel het heilig vuur spontaan ontbranden
De klok verslikt zich in mijn ritme
Het ritme van mijn hart is wild en uit de maat
Wat een leven, wat een leven!
En wat ermee te doen?
Het voelt als wachten op een wonder
Wat een leven, wat een leven!
Is het blof dat ik je zoen?
Of kan ik gewoon niet langer zonder?
Soms zijn we vreemden
Soms ook geliefden van elkaar
Wat een leven, wat een leven!
En wat ermee te doen?
Het voelt als wachten op een wonder
Wat een leven, wat een leven!
Is het blof dat ik je zoen?
Of kan ik gewoon niet langer zonder?
Soms zijn we vreemden
Soms ook geliefden van elkaar
|