AIDA
Ik weet wat zij vragen van mij...
en huiver;
ze willen dat ik sterk ben en compleet,
en dat ik volwassen en wijs en zuiver
de dingen zal doen die mijn
vader deed.
Maar wat kan ik nu nog aan goeds
voor ze doen?
Niet genoeg...
nooit genoeg.
NUBIERS
Aida! Aida!
Onze wens ik klein:
een leven lang leiding,
wilskracht, wijsheid.
't Is misschien onbescheiden,
maar minder kan 't niet zijn,
Aida! Aida!
NEHEBKA
Hij zou van brokaat en van goud
moeten wezen
en goud en brokaat zijn voor ons
niet te koop,
maar draag hem in al zijn
wanhopige schoonheid;
Uw mantel van liefde,
Uw mantel van hoop,
en breng ons verlossing en maak
ons weer vrij...
Neem 'm aan!
Beem hem aan!
NUBIERS
Aida! Aida!
Onze wens is klein:
wij verlangen een leven lang
leiding, wilskracht, wijsheid.
't Is misschien onbescheiden,
maar minder kan 't niet zijn.
Aida! Aida!
Aida! Aida!
Aida! Aida! Aida!
AIDA
Wat zij van mij vragen is dwaas,
en bijna
onmogelijk hoopvol, en toch,
ik voel:
de droom die zij dromen is ook
de mijne,
wij reiken naar 'n eender
gezamenlijk doel.
Het vuur dat nog smeult in de as
van weleer
is genoeg. Is genoeg!
Is genoeg.
NUBIERS
Aida! Aida!
Aida! Aida!
Aida! Aida! Aida!
AIDA
't Is genoeg!
|