Onder de appelboom - Paul De Leeuw

Ik kwam thuis, het was een uur of acht En zeldzaam zacht

Voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom

Ik ging zitten en zat te kijken hoe de buurman

In zijn tuin Nog aan het spitten was



De nacht kwam uit de aarde, een blauwer wordend licht hingin de appelboom

Toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn

De dingen van de dag, verdwenen voor de geur van hooi

Er mag weer speelgoed in het gras en ver weg in het huis

Lachten de kinderen in het bad tot waar ik zat tot onder de appelboom



En later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel

Hoorde ik hoe stil en leeg het aan het worden was

Gelukkig zat er iemand naast me om precies te zijn

Jij was het die naast me kwam zitten onder de appelboom

Zeldzaam zacht en dichtbij voor onze leeftijd