Levenslied - Hans Teeuwen

Zelfs als niemand me gelooft

Ben ik de koning in mn hoofd

Dat is hoe ik mezelf zie

Ik vind mezelf een genie

Ik ben een held ik ben te gek

Ik kletter keihard op mn bek

Nu ben ik klein en heb ik spijt

Want ik was bijna alles kwijt

Ik moet weer even terug naar af

Anders graaf ik mn eigen graf



Teveel gevoel maakt me kapot

Maar zonder pijn ook geen genot

Geen romantiek geen sentiment

Voor wie de zwarte kant niet kent

Soms ben ik harteloos en koud

En ga ik gruwelijk in de fout

Door een teveel aan ironie

Of ijdelheid en jaloezie

Ok moet weer even door de hel

Anders kweek ik een gezwel



Klinkt dit als een integer lied

Maar zo integer ben ik niet

Want ik weet heus wel hoe ik scoor

Omdat ik tot het soort behoor

Zo zelfgenoegzaam en zo ziek

Ik competeer met zelfkritiek

En in mn hoofd is dr nooit rust

Voordurend van mezelf bewust

Dus geniet van het talent

Maar vertrouw me voor geen cent