Onderweg - Abel

Ik doe de deur dicht

straten lijken te huilen

wolken lijken te vluchten



Ik stap de bus in

mensen lijken te kijken

maar ik wil ze ontwijken

voordat ze mij zien



Het is allang verleden tijd

dat je mijn verjaardag niet vergat

je onvoorwaardelijk koos voor mij



Ik zie de velden

langs mij heen gaan huizen

het is stil achter de ruiten

je kan mij zien



In blauw verlichte treinen

je hart is zo dicht bij me

maar het klopt niet



Het is allang verleden tijd

je zwarte haren en je lach

dat je hele wereld voor mij was

er zit een veel te diep in mij



dat ik mocht delen wat jij had

je door me haren ging en zei:



je kent mijn stem niet

wie ik ben is wat je nu ziet

wil je dansen met illusies, in gedachte



ben je verder dan het heden

wil je terug naar je verleden

zegt je dat iets



Het is allang verleden tijd

rode wijn op het terras

dat je hele wereld voor mij was

er zit een veel te diep in mij



Maar ik vergat hoe jij me zag

dat ik zo anders ben dan jij



Ik loop de straat in

maar het zal me nooit verwarmen

omdat het mij niet kan omarmen

wie zou mij zien



Het liefst zou ik willen schreeuwen

ik zou oneindig willen schreeuwen

maar het gaat niet



Jij bent niet alleen van mij

kan de wereld laten zien

dat het zo beter is misschien

het is allang verleden tijd



Dat ik vergat hoe jij me zag

en ik zo anders ben dan jij