(T: Gunnar Roalkvam, M: Sigvart Dagsland)
Eg skar inn ord i barken med kniv:
Eg elske deg og det e sant
Du skreiv det sama p papir
men du brukte blyant
for d konne du viska det ud
Eg sa det bde ude og inne
Eg elske deg og det e sant
Du sa det bare udi loft
s ord med vinden forsvant
og d blei dei viskte ud
Eg elske deg
Elske du meg?
Og om det va sant!
Men du forsvant ud
fr eg fant ud
kem du va
Eg sa det bde tidligt og seint
Eg elske deg og det e sant
Du sa det bare seint om kvelden
nr dagen i fortid rant
s ntt konne viska det ud
Eg sa det bde titt og ofte
eg elske deg og det e sant
Du sa det nr du syns du mtte
og sg te ein aen kant
Tid den viskte deg ud
Eg elske deg...
Tid den viskte deg ud
Aaa...
|